Leonardo’nun Gizemli Çizimindeki 500 Yıllık Sır Çözüldü

Rönesans’ın dahi ismi Leonardo da Vinci’nin 1492 yılında kaleme aldığı Vitruvius Adamı, sanat, bilim ve matematiğin kesişim noktasında duran bir başyapıt olarak kabul ediliyor. Antik Romalı mimar Marcus Vitruvius Pollio’nun oranlar üzerine yazdığı “De Architectura” eserinden ilham alan bu eskiz, insan vücudunun ideal ölçülerini kare ve daire içinde betimliyor.

Londra’da yaşayan diş hekimi Dr. Rory Mac Sweeney’nin iddiasına göre, bu çizim yalnızca estetik bir çalışma değil, aynı zamanda evrensel bir matematiksel sırrın anahtarı.

Eşkenar Üçgenin Gizemi

Dr. Sweeney, Vitruvius Adamı’nın bacaklar arasında yer alan eşkenar üçgenin, çizimin temel taşını oluşturduğunu savunuyor. Bu üçgenin tesadüfi bir şekil olmadığını vurgulayan Sweeney, doğada sıkça görülen bir tasarım ilkesini yansıttığını belirtiyor. Araştırmacı, üçgenin çene fonksiyonlarını inceleyen diş hekimliğinde bilinen “Bonwill Üçgeni” ile çarpıcı bir benzerlik taşıdığını ifade ediyor. Bu yapının, insan kafatasının oranlarından kristallerin atomik dizilimine kadar doğanın birçok alanında tekrar ettiğini öne sürüyor.

1.64: Evrenin Matematiksel İmzası

Sweeney’nin analizine göre, Vitruvius Adamı’ndaki eşkenar üçgen, kare ve daire arasındaki oranı 1.64 olarak ortaya koyuyor. Bu sayı, 1.6333’e yakın bir değerle doğadaki “verimli yapılar”ın temelini oluşturuyor. Sweeney, bu oranın yalnızca insan vücudunda değil, aynı zamanda kristallerin atomik düzeninde ve kürelerin en sıkı şekilde paketlenmesinde de görüldüğünü iddia ediyor. “Leonardo, insan vücudunun evrenle aynı matematiksel uyumla şekillendiğini fark etmişti,” diyen Sweeney, bu keşfin da Vinci’nin evrene bakışını yansıttığını düşünüyor.

Tartışmaların Odağındaki Çizim

Vitruvius Adamı, Leonardo’nun not defterlerinden birinde yer alan bir eskiz olarak biliniyor. 1492 civarında çizildiği tahmin edilen bu çalışma, insan vücudunun ideal oranlarını sorgulayan bir düşünce deneyi olarak ortaya çıktı. Antik mimar Vitruvius’un insan vücudunun mimari bir uyum içinde olduğunu savunan fikirlerinden yola alan çizim, yüzyıllardır bilim insanlarının ve sanat tarihçilerinin ilgisini çekiyor. Sweeney’nin iddiaları, bu ikonik eserin ardındaki anlam katmanlarını yeniden tartışmaya açtı.